Taka pełnia będzie dopiero w 2034 roku, więc zjawisko takie zadziwiło nas w wigilijny wieczór, kiedy to wyszliśmy na wieczorny spacer szukać gwiazdki. Kilka zdjęć, kilka wewnętrznych przemyśleń i rozmowa z dzieckiem na temat wyjątkowości, ulotności zjawiska...
Udało nam się w miarę możliwości uwiecznić to zjawisko w fotografii, słowie pisanym oraz rysunku.
Warto się zatrzymać, by zauważyć, że jesteśmy częścią wielkiego wszechświata, że możemy coś od siebie dać i "BYĆ w takim wymiarze nabiera koloru, natomiast "MIEĆ" blednie i rozpływa się jak mgła...
Wiersz
"Księżycowa pełnia" - Magdalena Gasztych lat 7,5.
Wigilijna, księżycowa pełnia
zawsze marzenia spełnia.
Śliczna poświata księżycowa,
o której wszędzie jest mowa.
Księżyc okrągły dokłądnie
wygląda bardzo ładnie.
Księżyc jasno świeci,
o czym wiedzą wszystkie dzieci.
24 grudnia 2015r.
Motywując, sam postanowiłem dać przykład i sprostać zadaniu, spisałem więc swoje przemyślenia.
"Księżyc" - Cezary Cesarz
Księżyc
- wielkie oko stwórcy,
który nad światem czasem je otwiera,
a czasem mgłą,
jak łzą zasmuży...
Księżyc
- Boga wielka kamera
co rejestruje cicho
i kto,
i co,
i komu...
Wszystkie dane zbiera:
i jak,
i gdzie,
i kiedy,
i kto,
i co,
i komu...
Księżyc
- jak wielki reflektor
w podróży
naszej nieskończonej...
Nie wiedzieć skąd,
nie wiedzieć dokąd...
W odwiecznej podróży
tylko czasem gdy zmęczony
lekko to oko zmruży...
24 grudnia 2015r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz